25/09/2020
Wie onze Facebook pagina (VZW FARM FLORA) of ons Instagram-account (STEFANDTHEVOICELESS) volgt, is altijd op de hoogte van de laatste gebeurtenissen binnen onze vzw. Ik ga mijn best doen om dit hier ook op de website regelmatig te posten.
Bo’ke en de andere varkentjes namen een verkoelend modderbadje de afgelopen weken. Dat het in september nog zo ontzettend mooi weer ging worden kon niemand weten. De varkentjes hebben alvast dubbel genoten van deze verrassing! Plons!
Anouk, mijn zus en Charlotteje (ons stokoud, lief schaapje) namen samen een prachtige selfie!
We verwelkomden eind augustus twee prachtige, nieuwe geitjes! Al meer dan 30 jaar heb ik geiten, maar zo een bijzondere geitjes heb ik nog nooit gezien. De dierenarts had dit ook nog maar zelden gezien. Ze hebben een afwijking aan het hard gehemelte van de snuit. Ook zag de dierenarts een kleine afwijking aan de hoefjes. Op regelmatige basis gaan we hun gebitje goed moeten nakijken, want door deze afwijking zijn er ook onderliggende tandproblemen. De ademhaling verloopt ook moeizamer dan bij geitjes zonder deze afwijking. Je kan het een beetje vergelijken met sommige hondenrassen waarvan de neus ook véél te kort is. Het gaan een beetje “zorgenkindjes” worden, maar over het algemeen valt dit nog best goed mee.
Ondertussen zijn ze volledig onderzocht, ingeënt, en verzorgd door de dierenarts. De introductie bij de kudde verliep ook vrij vlot! Ze zijn al volledig opgenomen in de groep. Ze hebben de naam Zene en Zerlina gekregen. Dit zijn Griekse en Latijnse namen met als betekenis; beeldschoon. Want, dat zijn ze. Ze zijn beeldschoon! Mooi is voor iedereen anders. Zene en Zerlina wijken af van hoe geitjes er gangbaar uitzien. Maakt hen dat daarom minder mooi? Helemaal niet. Elk dier is uniek, heeft zijn eigen karakter en zijn eigen uiterlijk. Ik ben zo verliefd op deze prachtige meisjes. Ik hou nu al zielsveel van hen!
Onze allerliefste papa, ook is hij gekend als “Bob de Bouwer”, heeft de schapenstal helemaal opgebouwd en klaargemaakt. Mijn zus en ik moesten dit natuurlijk uitvoerig testen. Want geef toe, zacht hooi nodigt nu éénmaal uit om in te gaan liggen. Slaapwel!
Tijdens een korte siësta kwam Huma weer buiten tegen mij aanliggen. Huma is één van mijn Galgo’s die ik uit Spanje heb gered. Ze heeft een loodzwaar leven vol verwaarlozing en mishandeling achter de rug. Haar lichaam staat vol littekens… Maar, kijk hoe mooi. Desondanks vertrouwt ze mij. Mijn lieverdje…
Tot gauw voor meer updates!
Liefs,
Stef en de dieren.